ben ve ben ve ben

insanın kendini anlatması hem çok zor hem çok kolay
çocuktum sevdim bu dünyayı
top oynadım bahçelerinde
hep büyümek zorunda hissettim kendimi
büyümek zorundaydım
şimdilerde yaş aldığımı görmek ise hüzne boğuyor beni
yaşam uğrunda mücadeleye değmeyecek kadar güzelmiş anladım
serseriydim
biraz çürümüştüm
tahrip olmuştum
gereğinden fazla düşünmüştüm
aşık olmuştum
vazgeçmiştim
tekrar tekrar denemiştim
kenar mahalle entelektüeliydim
yorgundum
sarhoştum
korkardım
ama değişemezdim
böyleydim
hayatın hep lehime olacağını bilemesem de
heyecanlıydım
kendime aşıktım
iyi ki vardım
iyi doğdum...

geçmişin berbat izlerini silmesi dileğiyle güzel günlere güzel sonlara...