1 Kasım 2009 Pazar

unforgiven


hayatımın en özel filmlerinden biridir kendisi.

bir gün içiyorum evin birinde. 6.biramdaydım. bir an bunaldığımı hissettim. hiçbir şey yapmadan içiyordum sadece. duvarlar, aşağıdan gelen korna sesleri, bahar ayının insanın üzerinde yarattığı miskinlik...

aşağıdaki film kiralama dükkanında buldum kendimi. ordaki heriflerle muhabbet ettik. bi tanesi bunu izledin mi dedi? unforgiven'i göstererek, hayır dedim. al dedi. senden para da istemiyorum. aldım. eve geldim başladım. 20 dakika oldu. verdiğin filme sokayım dedim senin. sıkıcı bir western gibiydi. bir 20 dakika daha geçti. sanki iyi gibi lan dedim. sonraki dakikaları gerginlikten tam hatırlayamıyordum.

final sahnesi geldi ve bitti.

final sahnesini 5 defa başa aldım ve tekrar tekrar izledim.... böylelikle başladı clint eastwood maceram...

'' biri dükkanını arkadaşımla süsleyecekse silah taşısa iyi eder''

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder